MACHISMO EN DE ACROPOLIS

Aan de voet van de Acropolis, nabij de Agora, het plein waar Plato en Aristoteles hun lessen gaven, word ik aangesproken door een gespierde blonde Griek met blauwe ogen. Type opdringerig. Homerus is zijn held.

‘Homerus schreef zijn werk 400 jaar voor Plato en gebruikte wel 30.000 woorden. Duizenden meer dan wie dan ook na hem. Het niveau van een cultuur meet je aan het aantal woorden. De Grieken hadden een hoogstaande beschaving. India ook. De Indiërs en Chinezen zijn met meer. Wij blauw-ogigen zullen verdwijnen. We zullen steeds armer worden.’

‘Ben je bang?’

‘Nee, natuurlijk niet!’

De helling van Acropolis was de zone tussen het allerheiligste, het Parthenon, het heiligdom van godin Athena en de aardse stedelingen beneden rondom de heuvel. Al in de tijd ver voor Plato, werden in grotten op de helling goden aanbeden. Ik ben erin geklauterd, beetje ranzige plekken nu. Bierblikjes, pislucht.

De Grieken bouwden het hart van hun staat op een prehistorisch heiligdom. De grotten werden ook in gebruik genomen. Eros en Aphrodite werden er aanbeden en er werden huwelijksrituelen voltrokken, veelal verbintenissen van jonge meisjes met oude mannen. Klassiek Griekenland was een rotmaatschappij voor vrouwen. Ondergeschiktheid alom. Geen rechten, behalve koken, wassen en voor het nageslacht zorgen.

Zouden echo’s van deze overtuiging nu nog in de Grieken zitten? De Italiaanse mannen, de spreekwoordelijke macho versierders, waren poeslief voor een blonde vrouw alleen op reis. Maar de Grieken… Ik ben nu al doodmoe van de sissende mannen. Alsof je een hond bent. Hoe kan dat een compliment zijn?