ATATURK EN ANDERE GEESTEN

Ik ben een maand in Turkije om me te laten inspireren voor een nieuwe roman. Start: de prachtige eeuwenoude handelsstad op het kruispunt tussen Azië en Europa: Istanbul. Het is tevens een verdere verkenning van het Midden-Oosten. Parallellen en verschillen met mijn vorige reisbestemming, Cairo, Egypte, dringen zich op allerlei manieren op.

Ik verblijf bij het Nederlands Instituut in Turkije, naast het consulaat, Paleis de Hollande. Het instituut is ondergebracht bij de Koc Universiteit op de Iskitlal Caddesi, een elegante bruisende avenue op steenworp afstand van Taksim, Jugendstil naast kraakpanden. And for now, no gas masks needed 😉

Toen Cornelis werd overgeplaatst en nooit meer terugkwam, stierf Beyaz volgens de overleving aan een gebroken hart. Vroegere bewoners van hebben een beeld ter ere van haar in de trap laten metselen.

Wellicht was het echte passie. Die kan dodelijk zijn, of kan je in ieder geval heel erg ziek maken (ahum), maar misschien wist ze te veel, was er iemand jaloers, who knows… Er is nog weinig over haar dood bekend, ik wil proberen een en ander boven tafel te krijgen.

Meer info, klik hier http://en.habervesaire.com/haber/2317/ 

Het betreft deze heer Calkoen. Een 18e eeuwse diplomaat. Was hun affaire liefde, lust of ‘intelligence vergaring’ anno 1700s? Hij in ieder geval nooit getrouwd geweest.

In het Rijksmuseum hangt een reeks schilderijen die hij hier in Istanbul heeft laten maken door de Franse schilder Jean Babtiste Vanmour.

Zie: https://www.rijksmuseum.nl/nl/ontdek-de-collectie/overzicht/jean-baptiste-vanmour

En verderop in het 19de eeuwse Pera Palace Hotel (nu in handen van een Abu Dhabi hotelketen), waar de reizigers van de Oriënt Express verbleven – en Mata Hari, Greta Garbo, Hemingway, Agatha Christie  – ontmoette ik innemende koppel: mevrouw Gülgün Üstundag en haar vriend.